കഷ്ടം വല്യ കുടുംബത്തിൽ നിന്നും കെട്ടിയതാ പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം…പിള്ളേര് ഉണ്ടാകാത്തത് ഈ ചെറുക്കന്റെ കുഴപ്പം കൊണ്ട് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ആ പെണ്ണ് ഇട്ടിട്ട് പോയി…”

” ചാരു നീ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം… ഞാൻ മനഃപൂർവം അല്ല മോളെ.. നിന്റെ അമ്മായി ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കില്ല…. നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ അമ്മയുടെ ഇഷ്ടത്തിനു എതിരായി ഞാൻ ഇത് വരെ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലന്ന്…ഇനി ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് അതിനു കഴിയില്ല.. ”

 

ഗോപന്റെ വാക്കുകൾ കേൾക്കെ ചാരു അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഇറ്റ് വീഴാനായി തയ്യാറായി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

 

” നിങ്ങൾ എന്നെ പ്രണയിക്കുമ്പോൾ ഈ എതിർപ്പ് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ…അമ്മായി തന്നെ ആണല്ലോ എല്ലാത്തിനും കൂട്ട് നിന്നത്… പിന്നെ ഇപ്പോൾ എന്താണ് പ്ര.. പ്രശ്നം..? ”

 

 

ഗോപനോട് ചോദിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ഠം ഇടറി തുടങ്ങിയിരുന്നു….

 

അവൻ ആ നിമിഷം അവളെ അടിമുടി നോക്കി… വീർത്തു കെട്ടിയത് പോലെ വയറും… വലിയ മാറിടങ്ങളും അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഭംഗി തന്നെ ഇല്ലാതാ ക്കിയിരിക്കുന്നു…

 

മുഖം വീർത്തത് ആണ് എങ്കിലും കാണാൻ സുന്ദരി തന്നെ ആണ്… എന്നാൽ ആ സൗന്ദര്യ ത്തിന്റെ മാറ്റ് കൂടി കുറയ്ക്കും ശരീരം…

 

 

 

ഗോപൻ അവളോട് പ്രണായം തുറന്ന് പറയുന്നത് അവളുടെ കൗമാരകാലത്ത് ആണ്… അന്ന് അവൾ അതീവ സുന്ദരി ആയിരുന്നു…മെലിഞ്ഞ ശരീരം… ഒത്ത നീളം… നീണ്ട മുടി യിഴകൾ ആർക്കും അവളോട് പ്രണയം തോന്നും.. മുറ ചെറുക്കൻ ആയ അവന് തോന്നിയില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…..

 

 

അവനും അവളോട് ആപ്രണയം തുറന്നു പറഞ്ഞു… അവൾ തിരിച്ചും… രണ്ട് വീട്ടുകാർക്കും ഒരു പോലെ സമ്മതം ആയ പ്രണയം…. ഗോപന് പറഞ്ഞു വച്ചത് പോലെ ആണ് ചാരു എന്ന് എല്ലാവരും വാഴ്ത്തി പാടി….

 

പാട വരമ്പത്ത്തും ആരും കാണാത്ത ഉമ്മറ കോലാ യിലും ഒക്കെ അവർ പ്രണയം പങ്കിട്ടു…എന്നാൽ കാലം മുൻപോട്ട് പോയപ്പോൾ അവളിൽ മാറ്റങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങി…

 

അവളുടെ മനോഹരമായ മുടികൾ ആദ്യം കൊഴിഞ്ഞു തുടങ്ങി… ഗോപന്റെ അമ്മ തന്നെ അവൾക്ക് എണ്ണ കാച്ചി കൊടുത്തു… വരാൻ പോകുന്ന മരുമകളോട് ഉള്ള സ്നേഹം അവർ അങ്ങനെയാണ് ആദ്യം കാണിച്ചു തുടങ്ങിയത്.. പിന്നെ അവളുടെ മനോഹരമായ മുഖത്തിന്റെ ആകൃതിയിൽ വ്യത്യാസം വന്നത് ഗോപൻ ശ്രദ്ധിച്ചു തുടങ്ങി…

 

ഒപ്പം അവൻ ചേർത്തുപിടിക്കുമ്പോൾ കൈകൾ തമ്മിലുള്ള അകലം കൂടി വന്നു… അതെ കാലക്രമേണ അവൾ ഒരു തടിച്ചിയായി മാറിയിരിക്കുകയാണ്…

 

പലപ്പോഴും അത് അവളുടെ ആർത്തവത്തെ ബാധിച്ചു… ചില മാസങ്ങളിൽ ആർത്തവം വന്നില്ല… അമ്മായി ഉൾപ്പെടെ ഉള്ള എല്ലാവരിലും അത് മുറു മുറുപ്പ് ഉണ്ടാക്കി തുടങ്ങിയിരുന്നു…..

 

ഗോപൻ അവളുടെ ശരീരത്തെ അല്പം അറപ്പോടെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും അവനെ കുലുക്കിവിളിച്ചു….

 

” ഗോപേട്ടൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. ഇപ്പോൾ എന്താണ് പെട്ടന്ന് ഒരു മാറ്റം… ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാണ് ചെയ്തത്..? ”

 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിമറിഞ്ഞു വന്നു…

 

” നീ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല കാത്തു… പക്ഷേ… പക്ഷേ നിന്റെ ഈ തടി… അത് എനിക്ക് കുഴപ്പം ഉണ്ടായിട്ടല്ല… ”

 

അവൻ വാക്കുകൾ പൂർത്തിയാക്കാതെ നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ അവനെ പുരികം ഉയർത്തി നോക്കി.

 

” പിന്നെ..? ”

 

 

” പിന്നെ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു പേടി…”

 

” എന്ത് പേടി..? ”

 

അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു

 

” നിനക്ക്…നിനക്കു ഒരു കുഞ്ഞ് ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് അമ്മയ്ക്ക് പേടി.. ”

 

അവന്റ നാവിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു കാര്യം കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഞെട്ടിപ്പോയി… ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഒന്ന് അവനിൽ നിന്നും അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചത് അല്ല… അവളോട് ഉള്ള പെരുമാറ്റം ചില സമയങ്ങളിൽ അവനിൽ ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങൾ അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു… എന്നാൽ ജോലി ഭാരം ഉണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ ആകണം എന്ന് മാത്രമാണ് അവൾ ചിന്തിച്ചത്…

 

” ഗോപേട്ടാ… എനിക്ക് കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഉണ്ടാകില്ലന്ന് ആരാ പറഞ്ഞത്… അങ്ങനെ ഒരു ഡോക്ടറും പറഞ്ഞിട്ടില്ല… ഇനി അഥവാ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക്… നമുക്ക് ട്രീറ്റ്മെന്റ് നടത്തിയാൽ പോരെ… ”

 

അവൾ നിസ്സഹായതയോടെ പറയുമ്പോൾ അവന്റ ചുണ്ടിൽ പുച്ഛം നിറഞ്ഞു..

 

” ചാരു നിന്റ ഈ ശരീരം കണ്ടാൽ തന്നെ അത് മനസിലാക്കാൻ കഴിയും.. അതിന് ഒരു ഡോക്ടരുടെയും സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല… പിന്നെ ഇത് അമ്മയുടെ മാത്രം തീരുമാനം അല്ല… എന്റെ കൂടെ ആണ്… ഞാൻ എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഒറ്റ മകൻ ആണ് മേലെടത് വീട്ടിലെ ഏക ആൺ തരി.. എന്റെ കുടുംബം നിലനിന്നു പോകണം എങ്കിൽ എന്റെ രക്തത്തിൽ ഒരു കുഞ്ഞു ജനിക്കണം എന്ന് എനിക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ട്… വെറുതെ ഒരു റിസ്ക് എടുക്കാൻ എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ല… ”

 

 

ഗോപൻ കട്ടായം പറയുമ്പോൾ അവന്റ വാക്കുകൾക്ക് മുൻപിൽ നിസ്സഹായതയോടെ നിന്നവൾ….

 

 

ഇന്ന് രണ്ട് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഗോപന്റെ വിവാഹം ആണ്… വധു ഹൈ കോടതിയിൽ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്ന അഡ്വക്കേറ്റ് ആണ്….മുന്തിയ കുടുംബത്തിൽ നിന്നും… അർഭാടമായ കല്യാണം……

 

ചാരു ഒഴികെ എല്ലാവരും ആ കല്യാണത്തിൽ പങ്കെടുത്തു…. തിരികെ വന്നവർ കല്യാണത്തിന്റെ അർഭാടത്തെ കുറിച്ച് വാ തോരാതെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി…

 

 

” മേലെടാതെ ഗോപന്റെ ഭാഗ്യമാ ഈ ബന്ധം… പെണ്ണിന്റെ അച്ഛനും അമ്മാവനും എല്ലാവരും വക്കീലന്മാർ ആണ്…. ഒരു വല്യമ്മാവൻ സുപ്രീം കോടതി ജഡ്ജി ആണെന്നൊക്കെ പറയുന്നു ആർക്ക് അറിയാം.. ”

 

ഒരു കാരണവർ വെറ്റില മുറുക്കി കൊണ്ട് പറയുമ്പോൾ അടുത്തയാൾ അത് ഏറ്റു പിടിച്ചു..

 

 

“ആയിരിക്കും.. സ്വർണം ഒക്കെ ഇങ്ങ് പാദം വരെ അല്ലായിരുന്നോ… നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഇത് പോലെ ഒരു ബന്ധം ആർക്കും കിട്ടിയിട്ടില്ല… സുന്ദരി പെണ്ണ്…. എന്താ വടിവ് ഒത്ത ശരീരം..'”

 

 

 

കാരണവർ ചരുവിന് ഇട്ട് കൂടി താങ്ങി പറയുമ്പോൾ അവളുടെ അച്ഛൻ അവിടെ നിന്നും പതുക്കെ എഴുനേറ്റ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു… ജനൽ വഴി പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിക്കുകയാണ് അവൾ…മകളുടെ വേദന എത്രത്തോളം ഉണ്ട് എന്ന് അയാൾക്ക് നന്നായി അറിയാം….

 

” മോളെ.. ”

 

നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ അയാൾ വിളിക്കുമ്പോൾ അവൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയില്ല… പകരം അവളുടെ ശ്വാസം ഉയർന്നു പൊങ്ങി…

 

” എനിക്ക് എത്രയും പെട്ടന്ന് ഒരു വിവാഹം കഴിക്കണം അച്ഛാ.. ”

 

 

പെട്ടന്ന് അവളുടെ നാവിൽ നിന്നും അത് കേട്ടതും അയാൾ ഞെട്ടി…

 

” നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്.. ഒരു വിവാഹം.. ”

 

അയാൾ ആ മകളുടെ ശരീരത്തിലെക് ആകെ ഒന്ന് നോക്കി…

 

” എനിക്ക് പ്രസവിക്കണം.. ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയാകാൻ എനിക്ക് കഴിയും എന്ന് അയാളെ കാണിച്ചു കൊടുക്കണം… എന്റെ ഈ ശരീരം ഒരു ബാദ്യത അല്ലാത്ത ഒരാൾ.. അങ്ങനെ ഒരാളെ കണ്ടെത്തി തരാൻ അച്ഛന് കഴിയുമോ..അയാൾക്ക് എന്ത് അംഗ വൈകല്യം ഉണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് കുഴപ്പം ഇല്ല… മനസ് അറിഞ്ഞു ഞാൻ അയാളെ സ്നേഹിക്കും… ”

 

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ചൂട് കണ്ണുനീർ പുറത്തേക്ക് ഒഴുകുമ്പോൾ അവൾക്ക് ഒരു മറുപടി കൊടുക്കാൻ കഴിയാതെ അയാൾ പുറത്തെക്ക് ഇറങ്ങി… ആ നിമിഷം മൂന്ന് ചക്രം ഉള്ള സ്കൂട്ടറിൽ ഒരാൾ അങ്ങോട്ട് വന്നു….

 

 

ശങ്കർ… നാട്ടിൽ റേഷൻ കട നടത്തുന്ന ചെറുപ്പക്കാരൻ…

 

” നാരായണെട്ടാ.. റേഷൻ കാർഡ് മാസ്റ്ററിങ്ങിനു ഇന്നലെ വരണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് വന്നില്ലല്ലൊ… ഞാൻ വൈകുന്നേരം വരെ നോക്കി ഇരുന്നു… നിങ്ങൾ അച്ഛനും മോളും വന്നില്ല… കല്യാണതിരക്ക് ആണെന്ന് ആരോയാമായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ അത് കൊണ്ട് ഇങ്ങ് വന്നു.. “”

 

 

ശങ്കർ അവന്റ വാക്കിങ് സ്റ്റിക് നിവർത്തി കക്ഷത്തിൽ ഒരു കവരും ആയി ഉമ്മറ പടിയിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ അയാൾ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…

 

” ആ വിരൽ ഇങ്ങ് നീട്ടിക്കേ.. നിങ്ങടേത് കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം എനിക്ക് ചരക്ക് ഇറക്കാൻ പോകാൻ… കൂടെ നിന്ന് ചെയ്തില്ലങ്കിൽ പണി കിട്ടും…. ”

 

നാരായണേട്ടന്റെ വിരൽ അടയാളം എടുത്തു കഴിഞഅപ്പോഴേക്കും ചാരു ഇറങ്ങി വന്നു…

 

” ചാരു മോളെ വാ… ”

 

സ്നേഹത്തോടെ അവൻ വിളിക്കുമ്പോൾ അവൾ ചെറിയ ചിരിയോടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

 

” ചാരു മോള് കല്യാണത്തിന് പോയില്ല അല്ലെ.. സാരമില്ല കൊച്ചേ നിന്നെ അവന് വിധിച്ചിട്ടില്ല… അത് അവന്റ കുഴപ്പം ആണ്…നീ നല്ല കുട്ടിയ പഠിച്ചു വലിയ ഉയരങ്ങളിൽ എത്താൻ നോക്കണം..”

 

ശങ്കരിനും കാര്യങ്ങൾ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ചെറിയ വാക്കുകളിൽ കൂടി അവളെ അശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ജോലി തീർത്തു പോകാൻ ആയി എഴുന്നേറ്റത് മുൻപോട്ട് വീഴാൻ പോയവനെ അവൾ താങ്ങി പിടിച്ചു…

 

 

അത് ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിന്റെ തുടക്കം ആയിരുന്നു… എല്ലാവരുടെയും അശ്ലീർവാദത്തോടെ അവന്റെ താലി അവളുടെ കഴുത്തിൽ വീണിട്ട് ഇന്ന് ഒന്നര വർഷം കഴിഞ്ഞു….

 

ഒപ്പം അവന്റ രക്തത്തിൽ ഗോപൻ ശപിച്ച അവളുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ പിറന്ന അവരുടെ രണ്ട് പിഞ്ചോമനകളുടെ ചോറുണ് ആണ്…. ആർഭാടമായി ക്ഷേത്രത്തിൽ അത് നടത്തുമ്പോൾ ഒരാൾ കൂടി പങ്കെടുത്തു…. ഗോപൻ..

 

 

പ്രാകൃതമായി നീട്ടി വളർത്തിയ മുടി… നീണ്ട താടി…. ജീവിതം നിരാശയൂടെ പടുകുഴിയിൽ എത്തിച്ചു എന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ കാണുന്ന രൂപം…. ആ രണ്ട് കുഞ്ഞ് മക്കളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി അവളുടെ ഗർഭപാത്രത്തെ ശപിച്ചവൻ അവർ അനുഗ്രഹിച്ചു പോകുമ്പോൾ ആ പഴയ കാരണവന്മാർ തടിക്ക് കൈ കൊടുത്തു..

 

” കഷ്ടം വല്യ കുടുംബത്തിൽ നിന്നും കെട്ടിയതാ പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം…പിള്ളേര് ഉണ്ടാകാത്തത് ഈ ചെറുക്കന്റെ കുഴപ്പം കൊണ്ട് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ആ പെണ്ണ് ഇട്ടിട്ട് പോയി…”

 

 

അവരുടെ വാക്കുകൾ കാതിലേക്ക് വരുമ്പോൾ കസേരയിൽ ഇരുക്കുന്ന ശങ്കറിന്റെ കയ്യ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചവൾ… ഒപ്പം മധുര പ്രതികാരത്തിന്റെ ഒരു പുഞ്ചിരിയും ആ ചുണ്ടുകളിൽ വിടർന്നു….

 

 

മിഴി മോഹന ❤❤

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *